Akaso Martxoaren 8ko bueltan gizon batek idaztea ez dago ondo ikusia, baina guri ere egun horren kariraz badagokigu hausnartzea edota sakontzea: non aurkitzen garen gizonok eta zeintzuk diren gure erronkak mundu bat justoago egiteko, berdintasunaren bidean edo parekide izatearen alorrean.
Archives Juanjo Legorburu
Aiete
Duela urtebete pandemiaren lehendabiziko zantzuak agertzen hasiak ziren. Inork gutxik zekien zelako txolopotea zetorkigun gainera. Eguzkiak bere joan etorriak egin ditu, egunak zabalduz eta itxiz. Tartean hilabetean behin ere ilargi beteak bere xarma utzi izan digu eta horrela joan gara orduak xahutzen egunari. Eta, jada, nahiz eta urte osoa igaro, ez diogu neurririk hartu oraindik egoerari.
Distopia versus utopia
Gabonak ate joka ditugu eta suposa daiteke etxe askotan zalantza dagoela sartuta, zer egin eta nola igaro argi ikusten ez dugunean. Oroitzapenak borborka datozkigu, mahaiaren bueltan bizi izandakoak gogoratzerakoan, baina jakin badakigu aurtengoak desberdinak izango direla.
Zaldi zoroa, memoria poetikoa
Inork ez dugu hautatzen geure sorlekua. Halaber, leku zehatz baten erditzen dute emakumeek eta horri lurraldea deitzen diogu. Lurra, izadia, edertasunaren arragoa edota odolaren mintzoa izan daitekeena, aldi berean.
Jon, Bizkargiren magalean
Inguruko poeta batek bere poema baten hasieran zioskun giza jendeak zuhaitzen antza dugula. Pertsona zaurituaren larrutik odola darion bezala, zuhaitzen azaletik erortzen dala erretxina. Eta guk ere sustraiak ditugula zuhaitzek bezala.