Egonean doakigu denbora. Egonean begiratzen diogu bizitzaren emariari. Eta, esango nuke, egonean egotea dela munduan egoteko modu bat.
Pertsona batek sententziaren zama bizkar gainean senti dezakeenean egonean ematen du denbora. Bere baitara murgiltzen da, barruko elkarrizketa baita garrantziadun, gero hurbilean datorkiona hezurmamituz joateko.