Ez dakit udaberriak, naturaren eztandaz aparte, bestelako lehertze bat ekarriko digun, baina izan hortxe ditugu Legebiltzarrerako hauteskundeak atea joka.
Iritzia
Hilerriak beti dira memoria!
Denboran zehar metatzen goazen horri dei diezaiokegu memoria, eta metatutako horrek kolektibotasunari izena ematen dionean, memoria historikoa. Esaten da igarotako urak ez duela berriro errotarik mugitzen, baina giza pertsonak askotan bere iragana behar du orainari zentzu oso bat emote aldera. Gehiago Irakurri
Euria ari delarik
Iragana hitz-joko eta ideia indartsuen jolasa bilakatzen da zenbaitetan, egungo errealitatea ulertzeko lokarri gisara bestetzutan eta, baita ere, aurrean dugun kontrakoari gezi pozoitsua jaurtitzeko diana, norberak sortutako lokatzak irentsi ez gaitzan.
Txin-txin
Dena eros omen daiteke. Dirua baino ez da traba, edo kasu askotan, baldintza.
Goizean goiz alarmak jo eta gauean hurrengo goizerako alarma aktibatzen dudaneraino dirua behar dudala konturatuta nago. Ez zuzenean, agian, baina bai zeharka. Sistemak eraman nau behar horretara eta behar horretaz baliatzen da; lan eta kontsumitu, eta bien arteko faktore komuna dirua. Ez da honi buruz gogoeta egiten dudan aldia, eta ziurrenik azkena ere ez, bizitzaren merkantilizazioak, erabat asaldatuta bainauka.
Bihar Independentzia
Antigualeko nahia da euskaldunon artean independentzia; alegia, gure lurraldea zein den zehaztu eta gizartea guk nahi dugun moduan antolatzeko borondatea. Hala ere, ez da borondate kontu huts bat bakarrik, hori nahikotxo baitago, baizik borondate berari gehitu beharko genioke gogoa, erruz egin beharreko lana eta une gorenak sumatzen direnean asmatzea hautatzen diren baliabideekin zein borroka moldeekin.